Vrijdag 25 april, naar Bad Bentheim, een korte wandeling door de binnenstad, het kasteel
In januari zijn we een weekendje weg geweest met het hele gezin, maar dat was een verregend en veel te kort uitstapje. Voor ons gevoel is dit de eerste echte vakantie van dit jaar en we hebben onze kleindochter Esmée mee, die ondertussen ook al dol op reizen en vakantie is, zelfs al is ze nog geen 4 jaar, alleen van lang autorijden houdt ze niet en daarom gaan we niet al te ver weg.
Speciaal voor deze reis (en wellicht de reizen die nog volgen) heeft ze een eigen paspoort gekregen en zoals ze zelf nu zegt kan ze nu "over de hele wereld reizen"! Vandaag hoeven we nog geen 2 uur te rijden, dus dat valt wel mee en na een tijdje met een spelletje bezig te zijn valt ze lekker in slaap waardoor haar rit nog korter is.
We zijn op weg naar Bad Bentheim waar we een vakantiehuisje op een berghelling hebben gehuurd voor een week. Deze uitloper van het Teutoburgerwald is erg heuvelachtig en er zijn zelfs echte bergjes bij waardoor het voor ons de dichtsbijzijnde plek is waar we Esmée een stukje 'echt' buitenland kunnen laten zien.We hebben ons voorbereid op een heel andere vakantie dan we normaal hebben want met een kind erbij willen we vooral dat zij een leuke tijd heeft en nieuwe dingen ziet. Ik ga dit keer dus niet toegeven aan mijn voorliefde om veel auto te rijden en zoveel mogelijk te zien, maar we doen het lekker rustig aan met wat minder doelen. Na de drukke voorafgaande maanden zijn Lies en ik ook wel toe aan wat rust. De weersvoorspellingen zijn wat minder, maar daar kunnen we toch niets aan doen, we maken er gewoon het beste van.
We zijn een uurtje eerder dan afgesproken, dus we rijden eerst Bad Bentheim in om naar de VVV te gaan om wat folders op te halen. Zo kunnen we een beetje kijken waar we allemaal naar toe kunnen. Maar als Esmée wakker wordt en ziet dat er een kasteel is, wil ze daar het liefst meteen naar toe. Dat wil natuurlijk iedereen die zich een beetje prinses voelt! Pas als we beloven dat we daar morgen direct heen gaan is ze tevreden. De op- en aflopende weggetjes (bergen) vindt ze ook erg leuk en het kost moeite om haar weer mee terug te krijgen naar de auto.
Maar eenmaal bij het huisje, waar we vriendelijk ontvangen worden door een van de eigenaren, is ze helemaal opgetogen: wat een leuk huisje met een grote tuin! Ze heeft al snel haar bed uitgekozen en mij meegeholpen om de spullen uit de auto naar het huisje te slepen.Terwijl oma de boel mag inrichten is het voor haar nu tijd om buiten te spelen, het zonnetje schijnt heerlijk en stiekem hopen we dat het weer beter zal uitvallen dan de voorspellingen zeggen.
Voor ons duurt de avond maar kort: nadat we Esmée naar bed hebben gebracht, lezen we nog een uurtje of twee en daarna gaan we al vroeg naar bed. We gaan lekker uitrusten en veel lezen deze vakantie.
Zaterdag 26 april 2008, het kasteel van Bad Bentheim en een wandeling achter ons huisje
Pas om 10 voor 8 maakt Esmée ons wakker, hoewel dit zelfs de enige keer is in de hele vakantie dat we voor 8 uur opstaan, in tegenstelling tot thuis waar ze meestal ver voor 7 uur wakker is. De lucht is grijs, maar het is niet al te koud. We doen het lekker rustig aan en vertrekken pas tegen de middag naar het stadje Bad Bentheim om het kasteel te bezoeken zoals we Esmée hebben beloofd.
Het kasteel werd al in de 11 eeuw genoemd, maar wat je nu ziet is voornamelijk gebouwd of gerestaureerd vanaf de 19e eeuw. De zus van koningin Emma woonde hier en er zijn sindsdien nauwe betrekkingen geweest met het Nederlandse koningshuis, maar ook met andere monarchieën.
Esmée vindt het in ieder geval prachtig, vooral omdat ze in een 'prinsessenfase' zit waarbij ze zelf graag mooie jurken draagt. En ze weet ons precies te vertellen waar de prinses van dit kasteel allemaal geweest is. Ook fantaseert ze er al snel een heks of boze toverfee bij en voordat ik het weet trekt ze me over de steile muren vooruit, op de vlucht voor de boze heks (gespeeld door opa Teije, uiteraard). Maar als ze een stapel zand of grind tegenkomt is het tijd om te spelen en is de rest van het kasteel even iets minder interessant.
Over de kantelen kunnen we een rondgang maken, maar ook binnen valt er van alles te zien en dat boeit haar vooral door de kleine details zoals een draakje onderaan de trapleuning en een bankje waar de prinses geheid op heeft gezeten. Maar het spannendste deel zijn wel de kale gevangeniscellen waar de prinses uiteraard gevangen heeft gezeten voordat ze werd bevrijd. En hoe is het mogelijk, Esmée vindt in een uitsparing een hele mooie oorbel. "Ik heb een schat gevonden, dit heeft de prinses verloren toen ze door de prins gered werd en moest vluchten!" Ze heeft het er nog dagen over en voor een meisje van nog geen 4 is het natuurlijk een fantastische vondst die precies past in haar prinsessenfantasie.
Dat we daarna de slaapkamer van de prinses bekijken doet niets af aan haar fantasie dat de prinses zowel hier woonde als er ook gevangen zat.Hier sliep ze natuurlijk voordat de boze heks kwam en ze gevangen werd gezet. En toen het sprookje goed afliep kreeg ze haar slaapkamer weer terug. IJzersterke logica, daar is geen speld tussen te krijgen. Wel vindt ze het verwarrend als er meer dan 1 prinses wordt afgebeeld op een schilderij en dan staat er ook nog en prinsje bij!
Al met al lopen we ruim 2½ uur rond in het kasteel, we hadden niet gedacht dat Esmée het zo lang leuk zou vinden. Zelf hebben we meer op haar reacties gelet dan op het kasteel zelf, want wij houden meer van wat oudere, middeleeuwse kastelen of ruïnes.We doen nog even wat boodschappen en gaan daarna naar het huisje terug. De zon is ondertussen tevoorschijn gekomen en wij pakken een boek terwijl Esmée in het zand gaat spelen. Maar dan wil ze ineens klauteren en al snel staat ze op het hogergelegen pad achter ons huisje. Ze wil wandelen en wij ook wel, dus gaan we op zoek naar de rotsformaties en ravijnen die hier vlak achter moeten zijn op de Bentheimerberg.
Al snel klimmen we steile bospaadjes omhoog en af en toe moeten we uitkijken om niet uit te glijden. Wij zijn dol op bergen en voor Esmée zijn dit natuurlijk al bergen. Dat is precies waarom we haar hiermee hebben heengenomen. Nog niet te ver van huis en toch al bergen, echt een buitenlandse omgeving. Wanneer er kloven aan de kant van pad verschijnen pakt ze een van ons bij de hand en waarschuwt dat we voorzichtig moeten zijn bij de ravijnen!
Op vakantie zijn met een kind is ook een beetje kijken door de ogen van het kind. We zien nu dingen die we anders nooit zouden zien omdat Esmée ons erop opmerkzaam maakt. Een bloemetje hier, een beestje daar. En dan vindt ze dat het tijd is om even te rusten in de zon nadat ze een paar minuten als schildpad over de weg heeft gekropen. Zo lekker midden op de weg in het zonnetje.
Al snel komen we reusachtige rotspartijen tegen die je op zo'n bergje niet verwacht. Dat komt onder andere doordat delen van de berg als groeve werd gebruikt voor het Bentheimer goud, zandsteen. Het is bv. gebruikt voor het Paleis op de Dam in Amsterdam, en ook de sokkel van het Vrijheidsbeeld in New York is ervan gemaakt. En natuurlijk het kasteel in Bad Bentheim zelf. Hoewel het een relatief klein gebied is maken we een prachtige wandeling en zijn we pas laat terug bij ons huisje.
Terwijl Esmée uitgebreid gaat douchen om het zand van zich af te weken maakt Teije een maaltijd klaar die helemaal opgaat, buitenlucht maakt hongerig. Daarna zitten we nog een tijdje buiten omdat het zulk heerlijk weer is. En volgens de voorspellingen wordt het morgen nog beter dus we kijken met ons drieën de folders eens door en beslissen dat we dan naar het dierenpark in Nordhorn gaan. Misschien is het wel de laatste mooie dag van de vakantie, volgens de weersvooruitzichten tenminste.
Ook vanavond liggen we al weer vroeg in bed na een paar uurtjes lezen. We hebben wel ontdekt dat de rolluiken voor alle ramen helemaal potdicht gemaakt kunnen worden, dus we hopen dat Esmée morgen ook weer uitslaapt.