Zermützel en omgeving (Neuruppin)

Zermützel is een klein plaatsje, niet ver van Neuruppin. Hoe Teije daar ooit mensen heeft leren kennen is een verhaal apart, maar hij komt er al sinds 1984 toen het nog tot het Oostblok behoorde. We hebben heel wat bij te praten tijdens en na het ontbijt want het is alweer 2 jaar geleden dat we hier voor het laatst waren.

We hebben geslapen in 'onze eigen' bungalow, op een heuvel, maar we ontbijten bij het huis van onze vrienden, Wolfgang en Annemarie. Na Die Wende hebben ze lang in onzekerheid gezeten of ze in hun mooie huis, dat aan een meer ligt, mochten blijven wonen, maar uiteindelijk kregen ze de kans het te kopen en hebben ze dat gedaan.

Aan de andere kant van de weg woont Thomas (zoon van Annemarie en Wolfgang) met Coletta en hun zoontje Nikolai. Ook met hen kunnen we het goed vinden.
Maar na een ochtendje praten en van de zon genieten, trekken we er met Annemarie op uit, naar Neuruppin.

Roman, een andere zoon, is daar net een eigen lunchroom begonnen, de Coffee-inn. Hij is eigenlijk chefkok en heeft als zodanig jaren in het buitenland gewerkt, van Rusland tot Engeland.
Alles is oranje, alsof we in feestvierend Nederland zitten. Het is een rustige, maar fleurige tent en hoewel hij pas kort open is, komen er al heel wat bezoekers binnen.

Bezienswaardigheden hebben we in Berlijn meer dan genoeg gezien, vandaag is de dag om sociale kontakten te onderhouden. Maar wanneer we teruglopen naar de auto moeten we toch even een foto nemen van het standbeeld van de 19e eeuwse dichter Theodor Fontane.

Terug in Zermützel is het weer tijd voor Mohnküchen, Teije's lievelingscake en ook Lies heeft er weinig moeite mee. Genietend van de zon komen er meer mensen langs die we van vroeger nog kennen.

Aan het einde van de middag wandelen we nog wat langs het meer, waar zelfs nog mensen aan het zwemmen zijn. Het is lekker warm, dus waarom ook niet?
Wij blijven toekijken, een volgende keer misschien...

We blijven het verbazingwekkend vinden hoe vaak we geluk hebben met het weer wanneer we op pad zijn. Ook nu is het, tegen alle weersvoorspellingen in, nog bijna 25°C.
De rest van de avond zitten we tot na elven buiten in T-shirt en nog meer oude kennissen komen langs. Heerlijk, zo'n rustige dag op zo'n rustige plek na al die lange wandeltochten door Berlijn. Een stad is mooi om een paar dagen te bekijken, maar de rust van de natuur trekt ons nog veel meer.

Op onze laatste ochtend slapen we lekker uit en ruimen vervolgens de bungalow op. We zijn zo klaar, want we zijn nauwelijks binnen geweest met dit mooie weer.
De ochtend brengen we door met Annemarie en Wolfgang in hun mooie tuin. Ongelooflijk genoeg is het alweer zo lekker warm, al heel vroeg.

Maar de ochtend vervliegt en voor we het weten is het tijd voor het middageten dat we gebruiken bij de zus van Wolfgang en haar man, die een vakantiebungalow aan de andere kant van de weg hebben.
Na het eten nemen we afscheid van ze en we hopen volgend jaar weer een paar dagen langs te komen.

Onze vakantie is weer een succes. Eerst een paar dagen een wereldstad bekijken om daarna bij vrienden tot rust te komen in de vrije natuur. De laatste zomerdagen hebben duidelijk gewacht op ons laatste uitje deze zomer! Na 500 kilometer, wanneer we de Nederlandse grens passeren, vallen de eerste regendruppels alweer uit de lucht.

Wij zijn naar Berlijn geweest, en een halve dag in Polen! We hebben genoten en we hebben oude vrienden teruggezien. Een vakantie zoals we die nog veel vaker zouden willen hebben...