Vrijdag 16 december, naar Bouillon en Durbuy in de avond
Het heeft de hele nacht geregend en dat doet het nog steeds wanneer we wakker worden. Dus draaien we ons toch nog maar een keertje om en slapen eventjes verder. Het is al behoorlijk laat als we eindelijk echt klaar zijn om de wereld weer tegemoet te treden en weg kunnen rijden. We hadden allerlei plannen voor vandaag, maar die gooien we weer om omdat we nu veel minder tijd hebben. We gaan nu rechtstreeks naar Bouillon, een stadje bij de Franse grens, diep in het zuiden van België, in de provincie Luxemburg. En de hele weg blijft het maar pijpenstelen regenen.
Naast de VVV is een lege parkeerplaats vanwaar we heel mooi het kasteel kunnen zien dat op een rots in de rivier de Semois is gebouwd. Of eigenlijk loopt de rivier eromheen en is het een soort schiereiland. We duiken een restaurantje in voor een kop koffie en bezoeken daarna de Archeoscope (ingang via de VVV), een multimedia toer over het leven van Godfried van Bouillon die een tijdje de kasteeleigenaar was, maar het verkocht om de eerste kruistocht te bekostigen. Hij werd in 1099 tot Koning van Jerusalem uitgeroepen nadat hij en zijn mederidders de stad hadden heroverd op de moslims, maar die titel weigerde hij en liet zich Beschermer van het Heilige Graf noemen. Hij stierf in Jerusalem binnen een jaar.
We hebben geen mening over religie in het algemeen, maar we weten wel, en dat kun je hier mooi zien in de verhalen over de kruistochten, maar ook op het nieuws tegenwoordig, dat religies tot excessen kunnen leiden, fundamentalisme of hoe je het ook noemt. We kunnen ons niet voorstellen dat iemand kan geloven dat een god zegt een ander mens te doden of je wil op te leggen omdat die god dat zo nodig vindt. Als er al iemand kortzichtig is en niets van een god snapt, moet het wel zo'n persoon zijn. Wij vinden persoonlijk iedere oorlog onmenselijk, want in iedere oorlog strijdt de ene mens tegen de ander. De mensheid bestaat uit al die mensen, ongeacht geloof, ras of kleur. De tijd van de kruistochten was een donkere tijd voor de mensheid, ook al zou het geholpen hebben de westerse wereld te verenigen. Die trouwens helemaal niet verenigd is... Juist deze dagen zijn er 2 topconferenties aan de gang. De ene over de begroting van de Europese Unie voor 2007 - 2013, maar geen enkel land lijkt bereid ook maar iets op te geven in het belang van het geheel. En op de wereldhandelsconferentie handelt het westen als een zogenaamde eenheid en geeft al helemaal geen terrein prijs om de ontwikkelingslanden meer ruimte te geven om te groeien. Dus, wat is er veranderd in die duizend jaar, vragen we ons af!
Na ons bezoek aan Bouillon rijden we door naar Chassepierre, een dorpje dat in z'n geheel tot monument is benoemd. Maar de hemel is grijs en de kleuren in het dorp ook. We vinden het niet echt speciaal wanneer we het zo vergelijken met andere boerendorpen waar we in de streek doorheen gereden zijn. Maar tja, wij zijn natuurlijk amateurs op dat gebied. Zo is de flat waar wij in wonen ook tot gemeentelijk monument verklaard, maar volgens ons alleen om de gemeentekas te spekken.
's Avonds brengen we een bezoekje aan Durbuy, het stadje dat niet ver van ons vakantiepark ligt. De restaurants en hotels rond het centrale plein zijn sfeervol verlicht en men is al bezig kraampjes op te zetten in de smalle straten van het oude centrum voor de kerstmarkt. Het is leuk om er even doorheen te banjeren, er hangt echt al een kerstsfeer.
Maar het is koud en na een uurtje vluchten we een leuk uitziend restaurant binnen (zie de foto). Maar de ober is behoorlijk grof en onbeleefd en de prijzen zijn hoog. De soep smaakt nergens naar en is met veel toegevoegd zout en peper net te eten, het glas bier is maar half vol (toch altijd beter dan half leeg, nietwaar!). Als we na een half uur wachten nog geen dessert hebben gehad (hoorde bij het menu, konden we ook niets aan doen), vragen we maar om de rekening, als we eindelijk de ober hebben gevonden. Hij zegt zelf ook niets over het dessert, maar van ons mag hij het zelf opeten. We zijn blij als we weer buiten staan.
Maar het was natuurlijk wel lekker om even warm en droog binnen te zitten. En dat gaan we nu gewoon in ons eigen huisje doen. Het is alweer begonnen te regenen maar vannacht zal dat wel in sneeuw overgaan want het schijnt een stuk kouder te gaan worden. We komen de avond prima door voor de kachel met een paar goede boeken. We zijn benieuwd of de wereld morgen er wit zal uitzien.