Lies & Teije's reis website

Naar Durbuy, het kleinste stadje van de wereld


Home -> Europa -> België -> Reisverslag België -> 14 & 15 december 2005
Zoeken

Woensdag 14 december, naar Durbuy, het kleinste stadje van de wereld

Het wordt een donkere en natte dag, dat is wat de weersvoorspellingen zeggen. Maar de zon schijnt wanneer we uit Groningen wegrijden 's ochtends vroeg, op weg naar het zuiden. En hij blijft schijnen, de hele weg tot we Balen hebben bereikt, een plaats bij Mol in het noorden van België waar Teije's zuster woont. Ze is met haar kinderen thuis en we zien ze niet zo vaak als we willen, dus dit is een mooie gelegenheid om ze te bezoeken nu we toch naar België gaan. Ons einddoel is een vakantiepark vlakbij Durbuy in de Ardennen waar we een paar dagen gaan verblijven.
Het weer is zo lekker en de temperatuur voor de tijd van het jaar heel aangenaam (zo'n 10 graden) dat Teije buiten kan spelen met z'n nichtjes, zoals trampoline springen, goed voor zijn konditie. Ik probeer het ook even, maar ik word er al snel heel erg moe van en zelfs een beetje duizelig. Rond 3 uur gaan we weer verder want we willen het liefst voor het donker aankomen in het huisje dat we hebben gereserveerd.
Halverwege Luik lijken we in een file terecht te komen, maar na een tijdje zien we een hond voorbijrennen en politiemannen erachteraan, over de snelweg. We whebben geen idee hoe dit avontuur voor de hond is afgelopen, maar als hij onze auto voorbij gerend is kunnen we weer verder rijden. Na Luik zien we al snel de heuvels van de Ardennen verschijnen, een prachtig gebied in het oosten van België met bergen en heuvels, dalen en ravijnen, riviertjes, bossen en charmante dorpjes. Oorspronkelijk was het een bergmassief dat in miljoenen jaren geërodeerd is.
Ons huisjeWe hebben eigenlijk maar heel weinig plannen voor deze korte vakantie, we zijn toe aan wat rust want het is dit jaar erg druk en hectisch geweest. De meeste attractires en bezienswaardigheden, zoals de grotten van Han, zijn in deze periode ook gesloten, dus we zien wel waar we wel en niet heengaan. Lekker uitslapen, overdag wat rondrijden tot het donker wordt om 5 uur en 's avonds lekker ontspannen in ons gezellige vakantiehuisje vlakbij Durbuy dat zichzelf het kleinste stadje ter wereld noemt. Eigenlijk zitten we dichter bij Petite Somme, waar we de weg even vragen in ons beste Frans en antwoord krijgen in het Engels! Geen wonder, we zijn bij het internationale Krishna centrum voor de Benelux die hier hun eigen kasteel hebben, Radhadesh!
Binnenin ons huisje Binnenin ons huisjeWe blijken bijna buren te zijn en arriveren net na 5 uur in de schemering het park, het Sunclass Grandhan. We checken snel in en installeren ons in het leuke punthuisje. Hoe kunnen we ons toch zo moe voelen na een ontspannen dag als vandaag? We gaan dus nergens meer heen en installeren ons met elk een goed boek (en we hebben er heel wat bij ons). Om 8 uur voelen we ons al helemaal uitgeput, hopelijk redden we het net tot 10 uur... Maar dan is het ook echt bedtijd!

Donderdag 15 december 2005, naar Durbuy, we verkennen de omgeving

Na een lange nacht heerlijk geslapen te hebben, kost het ons moeite het warme bed te verlaten. Het is koud in het huisje, dus we zetten eerst maar gauw de verwarming aan. Buiten is het nevelig en er staat weinig wind, dus weinig kans dat het nog erg gaat opklaren vandaag.
RadhadeshEerst rijden we een stukje terug over de weg waarlangs we gisteren zijn aangekomen om een foto te maken van Radhadesh, het 13e eeuwse kasteel dat in het bezit is van de internationale Krishna gemeenschap die het grondig hebben opgeknapt. Iedere dag zijn er een aantal rondleidingen door het kasteel, in het Nederlands en in het Frans, en dat willen we één dezer dagen zeker gaan doen.
Durbuy, een klein stadje Durbuy, een klein stadjeMaar eerst gaan we naar Durbuy, een klein middeleeuws stadje dat zichzelf het allerkleinste stadje ter wereld noemt. Misschien was het dat ooit ook wel, maar in de jaren 70 van de 20e eeuw is er een gemeentelijke herindeling geweest omdat de regering het aantal kleine gemeenschappen wilde verminderen. Durbuy werd ineens het centrum van een veel grotere administratieve gemeente en heeft nu enkele duizenden inwoners en omvat vele kleine dorpen in de omgeving.
Durbuy, een klein stadje Durbuy kasteelDe oude stad is inderdaad erg klein, maar ook heel erg leuk om doorheen te wandelen. Dit keer geen hordes touristen, we hebben het juiste moment uitgekozen... Een kasteel langs de oever van de rivier de Ourthe domineert de stad. Deze hele vallei is naar de snelstromende rivier genoemd die af en toe diepe kloven in het landschap heeft uitgesneden en daardoor wel één van de mooiste dalen van de Ardennen is geworden.
Durbuy, een klein stadje Durbuy, een klein stadjeWe waren hier al eens eerder, in 2001, op doorreis van Portugal naar huis, maar toen was het midden in de zomer en ontzettend druk. Nu hebben we het stadje bijna voor onszelf alleen. We moeten hier zeker ook nog eens 's avonds heengaan, want het schijnt leuk verlicht te zijn voor de kerst.
DorpskerkDaarna touren we een beetje rond door de omgeving, zonder een duidelijk doel voor ogen. We komen door allerlei leuke dorpjes heen waar je soms de indruk krijgt dat de tijd heeft stilgestaan. Ook het landschap is erg aantrekkelijk maar de mist wordt steeds dikker en we vinden het erg moeilijk mooie foto's van het landschap te maken. Maar het geeft niet, dit keer zijn we meer voor de rust gekomen dan om 'alles' te zien. We genieten volop van deze autorit en zien wel waar we uitkomen.
MalmedyMalmedy (we hebben gehoord dat het een bijzondere carnavalsstad is) is één van de grotere plaatsen waar we doorheen komen en ligt op de grens van de Hoge Venen, het hoogste gedeelte van de Ardennen en België. Het is een natuurpark en loopt over de grens met Duitsland over in de Eifel. Het gebied is 67.000 hectare groot en een prachtig wandelgebied. Er zijn ook skipistes en er ligt zelfs nog sneeuw van de sneeuwbuien van enkele weken geleden. En we kunnen merken dat het een echt berggebied is, de wegen draaien en keren, soms zelfs met haarspeldbochten en sommige weggetjes zijn erg steil.
Fawlty towersEen prachtig gebied om doorheen te rijden, of te wandelen als het tenminste wat mooier weer is. Wij blijven lekker in de warme auto want buiten vriest het bijna. Op een kruispunt van verlaten weggetjes zien we dit bord, van het gasthuis Ffaulty towers. Daar gaan we maar niet naar binnen...
Reinhardstein kasteel Reinhardstein kasteelHet kost ons wat tijd om het te vinden, maar uiteindelijk komen we uit bij Chateau Reinhardstein bij Ovifat, een gerestaureerd 14e eeuws kasteel dat verscholen in de bossen ligt. Uiteraard is het privébezit en het schijnt het hele jaar door bewoond te worden. Als we er naar toe wandelen zien we dat er eigenlijk alleen maar Nederlandse auto's staan, zou er een Hollands feestje aan de gang zijn?
We hebben niet erg veel gereden vandaag, maar toch zijn we heel tevreden met al het natuurschoon dat we hebben gezien. Maar het wordt nog mistiger en er valt nu zo weinig meer te zien dat we maar besluiten om terug te rijden naar het vakantiepark, want hier hebben we niet veel aan. Net voor het donker invalt, zijn we weer 'thuis'. En net als gisteren voelen we ons alweer zo moe; we hebben geen zin meer om vanavond nog naar Durbuy te gaan, dat doen we een andere dag dan wel.

 


© Teije & Elisabeth 2000 - 2024 Naar boven